Sabah güneşi perdelerin arasından içeri sızarken, Katie odasında uyandı sandı.
Ama gerçekten uyandığı yer… kendi odası değildi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNKlhvUQNdf
Bir süre göz kırptı.
Nefesi ılık bir havaya karıştı, duvarlardan yayılan sessizlik ise ürkütücü şekilde tanıdıktı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡB3gNhYcpxr
Bakışlarını gezdirdiğinde, zamanın dokunmadığı bir anın içinde olduğunu fark etti.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡF3P9hq6I4Q
Bu, onun çocukluk odasıydı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡNCvLtFToxs
Kenarları soyulmuş pastel duvar kâğıtları, kitaplarla tıka basa dolu küçük raf, yatağın ucundaki eski pelüş oyuncak… Hepsi yerli yerindeydi. Hatta duvarın sağ köşesinde, yıllar önce kırılmış olan küçük çerçeve bile aynı açıyla duruyordu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡaauXbPdIZj
Ama bu oda bir anı değil, anının kendisiydi.
Soluk bir sis gibi değil; tamamen canlı, tamamen gerçek.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡctolABAnOy
Katie yutkundu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ83gatA2k2V
Çocukken odası onun için bir sığınaktı, evin geri kalanında konuşulmayan gerilimlerden uzak tek güvenli bölge. Burada kitap okur, hayal kurar, defterlerine kelimeler dökerdi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHk2SitVHiT
Bir şey dikkatini çekti:
Çalışma masasının üzerinde duran eski günlüğü.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFhUuU8j9pL
Kilitli, bordo kaplı, köşeleri aşınmış küçük bir defter.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡjFq5mssAya
Katie yavaşça yaklaştı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEirRteYMRs
Günlük eline geldiğinde bir an titrediğini sandı. Belki de sadece kendi elleriydi titreyen; emin olamadı.
Parmakları kilide dokundu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSyK5Qh3j5t
Kilidin zaten açık olduğunu fark etti.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQTp7A9qpTa
Bu imkânsızdı.
Çünkü o defter… çocukluğunun en özel, en saklı kelimelerini taşıyordu ve o kilidi yalnızca kendisi açmıştı.
Ama kilit şimdi ardına kadar açıktı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZOScIhsOiW
Katie sayfaları çevirdi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJSsbqRPmnY
Bazıları boştu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5gUAvtSTUe
Bazıları karalanmıştı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡr6qybTpMJz
Bazıları ise çocukluğunun kırılgan el yazısıyla doluydu:
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡbjYNeh5I6L
“Bugün okuldaki kitap köşesini düzenlemem gerekti. Kimse ilgilenmiyor ama ben seviyorum.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡc2ML2uOBN6
Devam etti:
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡs9Mmc8EUT0
“Keşke herkes kitapların içindeki dünyaların gerçek olduğunu anlamasa bile hissetseydi.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOUycIhqvtt
Bir başka sayfa:
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡC2IpE1LaJ3
“Annem bugün yine bağırdı. Sesini duymamak için kulaklarımı kapattım. Sonra yazdım. Yazınca daha az acıyor.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡU0D7UNN7mw
Katie’nin gözleri sayfalarda dolaştıkça boğazı düğümlendi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡS43pSOoR5I
Bu cümleleri hatırlamıyordu.
Ya da hatırlamak istemiyordu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6IT3QilQCd
Bir sayfaya geldiğinde yazı tamamen değişiyordu. Çocuk el yazısından çok daha karanlık, çok daha hızlı yazılmış gibiydi — ama bu yazıyı çocuk halinin yazmış olması imkânsızdı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUlFJLKBWms
Sayfanın üstünde tek bir cümle vardı:
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡW8qyJvVwVQ
“Odanın duvarlarında gece fısıldayan şeyin adını yazdım. Ama sabah silinmişti.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdWeIC3YcwT
Katie dondu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLSD0bQ9xnm
Bunu yazdığını hatırlamıyordu.
Bu yaşta böyle bir şey bilmesi… mümkün değildi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡuPV5SSGZ7X
Sayfa kendi kendine çevrildi.
Rüzgâr yoktu, hareket yoktu — yine de sayfa döndü.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUvHfhDHxgE
Yeni sayfada, köşeye sıkışmış küçük bir çizim vardı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡclMREIzBHk
Kitap sayfalarına benzeyen bir şekil… ama ortası karartılmış.
Yırtılmış gibi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyGfkbWWSFl
Altına minik bir not:
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmawzfHPZRf
“Kitaplar beni saklıyor, ama o bazen sayfaların arasından bakıyor.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHKUWWuPpcN
Katie geri çekildi.
Ama o anda odanın bir köşesinden hafif bir tıkırtı geldi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡw99Nhdnl5Y
Başını çevirdiğinde, küçük yaşlardaki kendi halini gördü.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFkgHDft1VG
8 yaşındaki Katie…
Kısa saçlı, kollarını göğsüne sarmış, yatağın köşesinde oturuyordu.
Başını kaldırdı, gözleri boş değildi ama yorgundu — bir çocuğun sahip olmaması gereken bir yorgunluk.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGrUHxMKETn
Küçük Katie konuştu:
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡRrYiqfyyKG
“Kitapları sevdim çünkü kimse benimle konuşmuyordu.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ68ycTAs0Uh
Katie’nin nefesi kesildi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcHq2e6tRh9
“Ben o zamanlar seni yazıyordum… ama sen beni okumuyordun.” dedi küçük olan.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ48O7F16Pcx
Sesi inceydi ama tonunda tuhaf bir bilgelik, hatta suçlama vardı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡX4tKIKIh4u
Katie bir adım attı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiryQMJxdPk
“Sen… gerçek misin?” diye fısıldadı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9F3nmMY8VJ
Küçük Katie’nin gözleri hafifçe karardı, oda bir an bulanıklaştı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlH8klVg7aW
“Ben gerçek olan tek şeydim.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgU6Iuvo0KK
Cümle bittiği anda odanın duvarları çatlamaya başladı.
Çatlaklar önce küçükti, sonra hızla yayıldı; tıpkı buz tutmuş bir gölün kırılması gibi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGz1g4i19PN
Duvarların ardından karanlık değil, kelimeler çıkmaya başladı.
Çocukluk günlüğünden dökülen, yarım kalmış, silinmiş, bastırılmış kelimeler…
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ84RDrRkudK
“Beni duy…”
“Geceleri… o…”
“Kapı açıldı…”
“Bana… dokundu…”
“Korkuyorum…”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcOfUR1BmfP
Kelimeler çığlık gibi değil, yazı sesi gibi çıkıyordu.
Sanki biri duvarların içini kurşunkalemle kazıyormuş gibi sert, kuru, gıcırdayan bir ses.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMPqkUymGHK
Katie geriye kaçmaya çalıştı ama zemin altında hafifçe çöktü.
8 yaşındaki Katie ayağa kalktı.
Başını yana eğdi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2p9PPpFdTj
“Sen beni unuttun.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡnmx1hJfBe9
“Hayır…” diye fısıldadı Katie, dizlerinin bağı çözülürken.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiAxJDIVNhK
Küçük olan, gözlerinin içindeki ışığı kaybetti.
Sanki biri içindeki anının fişini çekmiş gibi.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCnIY8Brqva
“O zaman… o seni hatırlattı.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ07Rkr54F33
Bu cümleyle birlikte oda birdenbire yok oldu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡa6JYeejn6C
Duvarlar çöktü, raflar boşluğa karıştı, günlüğün sayfaları havada beyaz tozlara dönüştü.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡPNHyZJEITH
Katie kendini yeniden malikânenin karanlık koridorunda buldu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXiiTnU9tTm
Ama elinde küçük bir şey vardı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡE2yGSNGCcz
Az önce yok olmuş görünen çocukluk günlüğü.
Sadece tek sayfası kalmıştı.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡSzoWlm6cyG
Kalan sayfanın ortasında titreyen bir cümle yazıyordu:
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ047fAI7puU
“Ben seni yazdım. Ama şimdi sıra sende.”
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAxYvmEYBkT
Katie o an artık bir şeyi kesin olarak anlamıştı:
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡapOI79fz3m
Geçmişi sadece onu kovalamıyordu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡDvvok4ViiH
Geçmişi, bu evde yeniden yazılıyordu.
26Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEsbj8IQEg4
and then Add to home screen.