Rüzgâr, Harowell Tepesi’nin kuru çamlarından aşağı doğru uzun bir inilti gibi süzülüyordu. Akşam güneşi batıya doğru kayarken, Katie uzaktan yükselen malikanenin siluetine baktı. Çocukluğunun tüm sessizliği, tüm yarım kalmış cümleleri, yutkunup bir daha söylemediği her şey, taş duvarların içinde hâlâ asılı duruyor gibiydi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXW456ZeAsd
İşte yine buradaydı.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ2lxC5Yzthb
Arabadan indiğinde, ayaklarının altında kırılan ince dalların sesi, bir süredir unuttuğu bir melodiyi hatırlatır gibiydi. Yıllarca eve dönmemek için bulduğu sebepler, bavulunun metal tokası gibi paslanmış, anlamsız bir sessizliğe gömülmüştü. Malikane aynıydı: karanlık, geniş ve kendi ağırlığının farkında olan bir beden gibi. Ama Katie’nin içine hafifçe çöken şey, evin bıraktığı iz değildi; yıllardır geri çağıran bir fısıltının sonunda onu yakaladığı hissiydi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsPO6IqDVsk
Kapıyı açtığında havayı dolduran soğukluk, dışarıdaki rüzgârdan daha ağırdı. Toz kokusu değil, başka bir şey…
Sanki yıllardır kimsenin dokunmadığı bir odanın bile canlı kalamayacağı kadar durgun bir hava.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡeDgcU6kar5
Hol loştu. Merdivenlerin üzerindeki ahşap korkuluklar hâlâ aynı koyu cilaya sahipti; Katie parmaklarını üzerine bıraktığında hafif bir nem hissi duydu. Çocukken merdivenlere oturup aşağıdaki boşluğa bakarken hissettiği şeyin tam adını koyamazdı ama şimdi daha netti: Ev insanları izliyordu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡWnUAu9Ws9P
“En azından elektrik çalışıyor,” diye mırıldandı anahtarları çıkartırken.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡCuBcSw9bOG
Işık yandı. O an, sanki ışık sadece evin ters köşelerinde saklanan gölgeleri daha belirgin hâle getirdi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡYNtrNTibhN
Katie derin bir nefes aldı. İçeri adım attıktan birkaç dakika sonra kapının arkasından gelen tok bir ses duyuldu; rüzgârın bu kadar güçlü olmaması gerekiyordu. Ancak dönüp baktığında kapı sadece kendi ağırlığıyla kapanmış gibiydi. Ya da Katie öyle olmasını istedi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsO8zU0qFXS
Mutfağa yöneldiğinde çantasında titreyen telefon ekranına baktı: Noah.
Gözleri kısılıp hafifçe güldü.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLPzXXm7mLT
“Noah? Şimdiden araman sürpriz oldu.”
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ4vNY72sqgD
“Bu akşam en azından haber ver diye aradım. Eve vardın mı?”
Noah’ın sesinde gizleyemediği o hafif tedirginlik hâlâ aynıydı. Çocukluklarından beri değişmeyen şeylerden biri buydu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡo6QQ8KrmMv
“Yeni girdim. Her şey… aynı gibi. Belki de biraz daha soğuk.”
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡcX2qVwjpDq
“Bana öyle geliyorsa söyle, ben birkaç güne uğrarım. Sana eşlik edecek biri olur en azından.”
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXb2qE88tGR
“Gerek yok,” dedi Katie, mutfağın boşluğuna göz gezdirirken. “Bu ev tek başına da yenilir.”
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡxmA35Nwg6m
Noah bir an sustu, sonra alışılmış hafif kahkahasını attı.
“Sen nasıl istersen. Ama bir şey hisset… yani garip bir şey — bana haber ver, tamam mı?”
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ9SQ8nf2R9t
Katie cevap vermek üzereyken omuzlarının arkasında, holün karanlık ucundan bir çıtırtı duyuldu. Çok hafif.
Ama sessiz bir evde duyulmaması imkânsızdı.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ6Xy3aPm3ip
Katie istemsizce durdu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡXl8qBHmNBg
“Katie? Orada mısın?”
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJUahwnjUFn
“Buradayım. Sadece… eski ev işte. Tavan tahtaları konuşuyor.”
Kendi sesinin soğukkanlılığına şaşırdı. Oysa boğazındaki hafif gerilimi eliyle yoklayabilirdi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ3AxehLdnG4
Noah biraz daha konuşmak istedi ama Katie telefonu kapattı. Mutfağın ortasında bir süre sessizce durdu. Çatıdaki gölgeler hareket etmiyordu; evin hiçbir parçası değişmiş gibi görünmüyordu. Ama onda değişen bir şey vardı: bu sessizliğin artık daha dolu, daha ağır, daha bilinçli olduğunu hissediyordu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUlA5nF3Xbc
Holün karanlık ucuna bir kez daha baktı.
Çıtırtı artık yoktu.
Ama bakışını kaçırdığı anda, köşedeki eski ayna çerçevesinin üstünde bir kararma gördüğüne yemin edebilirdi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmQJK3hJ9NF
Işığı açıp yeniden baktığında her şey normaldi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡIYIlfCUfRL
Yavaş adımlarla merdivenlere yöneldi. Evin ikinci katına çıkarken, duvarlardaki çerçevelerin içinden sanki birileri ona bakıyormuş gibi hissetti. Çoğu eski, solmuş fotoğraflardı. Harowell ailesinin yüzleri zamanla bulanıklaşmış, gözleri daha gelgitli hâle gelmişti.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8wBupbJqE6
Merdivenin tepesine vardığında sağ taraftaki uzun koridorun kapılarından biri hafif aralıktı. Tam kapanmamış.
Bu, annesinin odasıydı.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsn8z4KPfqD
Elini kapının kenarına götürdü.
Kapıyı kapatmak istedi.
Ama içerden gelen çok hafif, sanki nefes alan bir insanın göğsündeki ritim gibi bir uğultu… elini durdurdu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0XueyHMrrd
İçeri bakmadan kapıyı yavaşça itti.
Kapı kapanırken odanın karanlık içinden bir anlığına soğuk bir nefes yüzüne vurdu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ0jFK5Un8jv
Katie dondu.
Tüyleri diken diken olmuştu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡiZaRwgAHeX
Arkasını dönüp koridordan uzaklaşırken, evin alt katından yeniden bir ses geldi. Bu kez daha net.
Bir kapının kapanışı.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJtMQp1vuJB
Ama Katie evdeki tüm kapıları kapattığından emindi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡFzRdIDEe2n
Belki de… öyle olmak istiyordu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlnd8tjslqw
Odası hâlâ kullanılabilir durumdaydı. Pencerenin önündeki perde yıllardır açılmadığı için güneş renklerini tamamen çekmişti. Hava kararmıştı bile; gün şaşırtıcı derecede çabuk bitmişti. Katie yatağa bıraktığı eşyalarına bakarken, duvarla yatak arasındaki ince boşluktan gelen hafif bir koku fark etti.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5bXeejZw8A
Eski, nemli, tanıdık…
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAW98uBBmG8
Çocukluğunda da bu kokuyu hissetmişti.
Her seferinde, birinin yatağın altından sürünerek çıkacakmış gibi bir korku doğururdu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡOughVXqKbW
Bir anlığına eğilip bakmayı düşündü.
Fonksiyonel, mantıklı, yetişkin bir davranış olacaktı.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZ5KTp5vDHd
Ama yapmadı.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡz5GmUhccp4
Koridora doğru kapıyı yavaşça kapatırken, bir ses daha duydu. Bu kez fısıltı gibi.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡAqqAli1FhM
Bir cümlenin yarısı.
Bir kelimenin gölgesi.
Sanki biri çok uzak bir odadan onun adını fısıldamıştı.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡvfCTFBWnQY
Katie, kapının tokmağını birkaç saniye boyunca hiç hareket ettirmeden tuttu.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLriZQrB3PQ
Sonra kapıyı kapattı.
80Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡlgFCLj7fIy
Ve ev, o anda, ilk kez gerçekten nefes aldı gibi geldi.
ns216.73.216.33da2
and then Add to home screen.