Kulenin gölgesi hâlâ üzerimdeydi.
Güneş yükselmişti ama ışık bile soğuktu; altın rengi değil, griye dönmüş bir parlaklık vardı.
Yukarıdan baktığımda her şey küçük görünüyordu, ama aşağıya inmek, görünenden çok daha zordu.
Her adım, hafifçe titreyen metal basamaklarla birlikte kalbime işliyordu.
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡS43x6k2T3A
Deniz artık yoktu.
Ama varlığı hâlâ hissediliyordu.
Rüzgâr, onun nefesini taşıyordu sanki; her uğultuda gözlerini gördüm.
O gülümseme, o “Bir şey olmaz” bakışı… içimde bir boşluk açtı.
Ve ben o boşluğa düşerken, kendi ruhumu da oraya bıraktım.
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡgt74Kf4eye
Kulenin en altına geldiğimde sessizlik tamamen beni sardı.
Ayaklarım yere değiyordu ama yer bile sanki tanımsızdı.
Toprak, metal, taş… hepsi bulanıktı.
Ve o an fark ettim: kule sadece bir yapı değildi.
Kule, yaşanmış her anının bir kaydıydı.
Her düşüş, her kahkaha, her nefes… burada saklıydı.
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdImkwXjNrF
Bir süre öylece durdum.
Sonra, istemeden, fısıldadım:
“Her şeyin bir anlamı var mı?”
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ7ohFDzQkGk
Ve kulağıma sadece bir cevap geldi.
Sessizlikten değil, hislerin derinliğinden gelen bir cevap:
“Anlam yok, ama fark etmen gereken tek şey var: her şeyin içinde sen varsın.”
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡJRaYn6F03A
Bu söz, basit bir kelime değil, bir yön, bir seçim, bir kaderin farkında olmadan işlenmiş kanunu gibiydi.
Okuyanın aklına gelmeyecek kadar derin, ama zihnin en karanlık köşesine kazınmıştı.
Sadece bir his olarak var oldu.
Ama bilinçsizce, her hareketimde beni yönlendirecekti.
Bilinçli olarak fark edemezsin.
Ama her kararında, her adımında, her nefesinde onun iziyle karşılaşacaksın.
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ1YZ7vNLO90
Kulenin içine bir kez daha baktım.
Her basamak, her duvar, her çatlak… hepsi bir hatırlatma gibiydi.
Deniz’in gidişi, benim düşüşüm, sessizlik, rüzgâr… hepsi birleşti.
Ve anladım: hayatta kalan bir bedenin bile hatırası, zamanı ve mekânı aşabilir.
Her adımımız bir yankı bırakır; her yankı, fark etmesek de bizi şekillendirir.
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡwf8MFkYvcY
Sonra yürüdüm.
Kulenin dışına çıktım.
Dışarıdaki dünya hâlâ dönüyordu.
Ama artık ben aynı kişi değildim.
Bir parçam kulede, bir parçam Deniz’de ve bir parçam bilinçaltında gizli bir mesajda kalmıştı.
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5UZ8orOkkh
Ve o mesaj… çok basitti aslında:
“Her şeyin anlamını arama; sadece var ol. Çünkü var olmak, tüm anlamlardan daha derindir.”
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡdmnG9pbvLQ
Bunu fark etmezsin.
Ama bedenin ve ruhun bunu hisseder.
Ve hayatın boyunca, farkında olmadan, her seçiminde seni şekillendirir.
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡoE15wgfiV0
Kulenin gölgesi geride kaldı.
Ama yankısı, benimle birlikte yürüyordu.
Sessizlik ve rüzgâr, artık bir hatıra değil, bir parçamdı.
15Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡMCjKMuOnxf
Ve böylece hikâye, kendi içinde son buldu.
Ama kulenin yankısı, bir okuyucunun farkında olmadan kalbine işledi:
Her nefes, her adım, her seçim… bir anlam aramadan, ama derin bir iz bırakarak devam edecek.
ns216.73.216.13da2
and then Add to home screen.