Kulenin gölgesi hâlâ üzerimdeydi.
Güneş yükselmişti ama ışık bile soğuktu; altın rengi değil, griye dönmüş bir parlaklık vardı.
Yukarıdan baktığımda her şey küçük görünüyordu, ama aşağıya inmek, görünenden çok daha zordu.
Her adım, hafifçe titreyen metal basamaklarla birlikte kalbime işliyordu.
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZOrAM2c4DB
Deniz artık yoktu.
Ama varlığı hâlâ hissediliyordu.
Rüzgâr, onun nefesini taşıyordu sanki; her uğultuda gözlerini gördüm.
O gülümseme, o “Bir şey olmaz” bakışı… içimde bir boşluk açtı.
Ve ben o boşluğa düşerken, kendi ruhumu da oraya bıraktım.
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZiktZCg6p9
Kulenin en altına geldiğimde sessizlik tamamen beni sardı.
Ayaklarım yere değiyordu ama yer bile sanki tanımsızdı.
Toprak, metal, taş… hepsi bulanıktı.
Ve o an fark ettim: kule sadece bir yapı değildi.
Kule, yaşanmış her anının bir kaydıydı.
Her düşüş, her kahkaha, her nefes… burada saklıydı.
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡY4QdOLAwm5
Bir süre öylece durdum.
Sonra, istemeden, fısıldadım:
“Her şeyin bir anlamı var mı?”
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ5l1G1Tcpgf
Ve kulağıma sadece bir cevap geldi.
Sessizlikten değil, hislerin derinliğinden gelen bir cevap:
“Anlam yok, ama fark etmen gereken tek şey var: her şeyin içinde sen varsın.”
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡrTZUlyCPrS
Bu söz, basit bir kelime değil, bir yön, bir seçim, bir kaderin farkında olmadan işlenmiş kanunu gibiydi.
Okuyanın aklına gelmeyecek kadar derin, ama zihnin en karanlık köşesine kazınmıştı.
Sadece bir his olarak var oldu.
Ama bilinçsizce, her hareketimde beni yönlendirecekti.
Bilinçli olarak fark edemezsin.
Ama her kararında, her adımında, her nefesinde onun iziyle karşılaşacaksın.
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡ8y2vsiILMy
Kulenin içine bir kez daha baktım.
Her basamak, her duvar, her çatlak… hepsi bir hatırlatma gibiydi.
Deniz’in gidişi, benim düşüşüm, sessizlik, rüzgâr… hepsi birleşti.
Ve anladım: hayatta kalan bir bedenin bile hatırası, zamanı ve mekânı aşabilir.
Her adımımız bir yankı bırakır; her yankı, fark etmesek de bizi şekillendirir.
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡQJ9lxgaCH2
Sonra yürüdüm.
Kulenin dışına çıktım.
Dışarıdaki dünya hâlâ dönüyordu.
Ama artık ben aynı kişi değildim.
Bir parçam kulede, bir parçam Deniz’de ve bir parçam bilinçaltında gizli bir mesajda kalmıştı.
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡniHJ5lBo9h
Ve o mesaj… çok basitti aslında:
“Her şeyin anlamını arama; sadece var ol. Çünkü var olmak, tüm anlamlardan daha derindir.”
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡikkUiZd3RO
Bunu fark etmezsin.
Ama bedenin ve ruhun bunu hisseder.
Ve hayatın boyunca, farkında olmadan, her seçiminde seni şekillendirir.
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡsvLVBRzjk0
Kulenin gölgesi geride kaldı.
Ama yankısı, benimle birlikte yürüyordu.
Sessizlik ve rüzgâr, artık bir hatıra değil, bir parçamdı.
16Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡanpTVYdR51
Ve böylece hikâye, kendi içinde son buldu.
Ama kulenin yankısı, bir okuyucunun farkında olmadan kalbine işledi:
Her nefes, her adım, her seçim… bir anlam aramadan, ama derin bir iz bırakarak devam edecek.
ns216.73.216.13da2
and then Add to home screen.