Kulenin gölgesi hâlâ üzerimdeydi.
Güneş yükselmişti ama ışık bile soğuktu; altın rengi değil, griye dönmüş bir parlaklık vardı.
Yukarıdan baktığımda her şey küçük görünüyordu, ama aşağıya inmek, görünenden çok daha zordu.
Her adım, hafifçe titreyen metal basamaklarla birlikte kalbime işliyordu.
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡyuyFh3nCLe
Deniz artık yoktu.
Ama varlığı hâlâ hissediliyordu.
Rüzgâr, onun nefesini taşıyordu sanki; her uğultuda gözlerini gördüm.
O gülümseme, o “Bir şey olmaz” bakışı… içimde bir boşluk açtı.
Ve ben o boşluğa düşerken, kendi ruhumu da oraya bıraktım.
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡHNPkylRn3a
Kulenin en altına geldiğimde sessizlik tamamen beni sardı.
Ayaklarım yere değiyordu ama yer bile sanki tanımsızdı.
Toprak, metal, taş… hepsi bulanıktı.
Ve o an fark ettim: kule sadece bir yapı değildi.
Kule, yaşanmış her anının bir kaydıydı.
Her düşüş, her kahkaha, her nefes… burada saklıydı.
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡUwgaP8V87c
Bir süre öylece durdum.
Sonra, istemeden, fısıldadım:
“Her şeyin bir anlamı var mı?”
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡq2XPBdCpRv
Ve kulağıma sadece bir cevap geldi.
Sessizlikten değil, hislerin derinliğinden gelen bir cevap:
“Anlam yok, ama fark etmen gereken tek şey var: her şeyin içinde sen varsın.”
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡp8o6yUc1RA
Bu söz, basit bir kelime değil, bir yön, bir seçim, bir kaderin farkında olmadan işlenmiş kanunu gibiydi.
Okuyanın aklına gelmeyecek kadar derin, ama zihnin en karanlık köşesine kazınmıştı.
Sadece bir his olarak var oldu.
Ama bilinçsizce, her hareketimde beni yönlendirecekti.
Bilinçli olarak fark edemezsin.
Ama her kararında, her adımında, her nefesinde onun iziyle karşılaşacaksın.
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡLHgsgQPwCJ
Kulenin içine bir kez daha baktım.
Her basamak, her duvar, her çatlak… hepsi bir hatırlatma gibiydi.
Deniz’in gidişi, benim düşüşüm, sessizlik, rüzgâr… hepsi birleşti.
Ve anladım: hayatta kalan bir bedenin bile hatırası, zamanı ve mekânı aşabilir.
Her adımımız bir yankı bırakır; her yankı, fark etmesek de bizi şekillendirir.
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡzdWQmip40w
Sonra yürüdüm.
Kulenin dışına çıktım.
Dışarıdaki dünya hâlâ dönüyordu.
Ama artık ben aynı kişi değildim.
Bir parçam kulede, bir parçam Deniz’de ve bir parçam bilinçaltında gizli bir mesajda kalmıştı.
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡZivHu8eqyQ
Ve o mesaj… çok basitti aslında:
“Her şeyin anlamını arama; sadece var ol. Çünkü var olmak, tüm anlamlardan daha derindir.”
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡmhxkFc2fSK
Bunu fark etmezsin.
Ama bedenin ve ruhun bunu hisseder.
Ve hayatın boyunca, farkında olmadan, her seçiminde seni şekillendirir.
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡEXNGoomnup
Kulenin gölgesi geride kaldı.
Ama yankısı, benimle birlikte yürüyordu.
Sessizlik ve rüzgâr, artık bir hatıra değil, bir parçamdı.
29Please respect copyright.ＰＥＮＡＮＡGa9xDzUNbE
Ve böylece hikâye, kendi içinde son buldu.
Ama kulenin yankısı, bir okuyucunun farkında olmadan kalbine işledi:
Her nefes, her adım, her seçim… bir anlam aramadan, ama derin bir iz bırakarak devam edecek.
ns216.73.216.33da2
and then Add to home screen.